رقص افغانی

تعریف هنر رقص بستگی به شرايط اجتماعی فرهنگی و معيار های زيبايی‌ شناسی هنر ورزی و باورهای هر جامعه دارد. بسیاری‌ رقص را هنر تجسم بيان تفکر و احساسات از طريق زبان بدن می‌ دانند نجیب فرزاد مسئول خانه‌ ی فرهنگ آسیا می‌ گوید رقص حرکتی است که انسان رقصنده بر مبنای حس و حرکات موزون برای ابراز حس پر شوری که بیان‌ کننده‌ ی یک حال یا درک باشد اجرا می‌ کند هنر رقص از طيف گسترده‌ ی حرکت‌ ها در قالب حرکات موزون اجرا می‌ شود مانند حرکات کاربردی در رقص فولکلور تا انواع رقص‌ های تکنيکی و هنرمندانه که بخش جدایی‌ ناپذیری از فرهنگ مردم در برخی کشور های دنیا است مثل رقص شیوا در آیین هند که معتقدند نخستین تجلی رقص رقص کیهانی شیوا نادانتا است رقصی که نشان‌ دهنده‌ ی وحدت بینیادین و تقلیدی از ریتم کائنات است شیوا در بینش هندوان با رقص خود قدرت از پرودگار را تجلی می‌ سازد رقص سماع نیز میان پیروان اهل تصوف مفهوم عرفانی دارد. گروهی گفته اند اصل سماع از آن جا است که حق تعالا گفت الست بربکم اول خطابی که از حق تعالی شنیدند و خوش‌ترین سماع آن است که از دوست شنوی رقص در بسیاری جاها جزو فرهنگ مردم است. فرهنگی که در طول تاریخ به شکل های گوناگون تکامل یافته و زیبایی پیدا کرده است اما در اسلام این زبان گویا نه تکامل یافته و نه محو شده است. بر اساس تحقیق و برخی نظرها از آن جا که در قرآن شریف تنها احکام کلی و اساسی بیان و تفصیل آن به پیامبر گرامی اسلام واگذار شده است چیزی در باره‌ ی حرام بودن رقص نیامده اما گفته شده است هر چیزی که موجب وهن دین شود و زمینه‌ ی لهو و لعب را فراهم کند نکوهیده است