هیپ متحرک مرنگ
هر دو هائیتی و جمهوری دومینیکن مدعی هستند که مرنگه متعلق به خود است. بر اساس افسانه هائیتی حاکم سابق کشور آنها صاحب یک پسر لنگ بود که دوست داشت برقصد. برای این که این شاهزاده محبوب در مورد بیماری خود احساس خود آگاهی نکند تمام مردم به گونه ای به رقص پرداختند که انگار همه آنها لنگ هستند. نسخه دومینیکن این است که این رقص در یک جشن برگزار شد که به افتخار یک قهرمان جنگ بازگشتی داده شد. هنگامی که جنگجوی شجاع به رقص برخاست پای چپ زخمی خود را لنگ کرد. همه مردان حاضر به جای اینکه احساس خودآگاهی کنند پای چپ خود را هنگام رقصیدن ترجیح می دادند.
در هر دو کشور برای نسل های بسیاری با در نظر گرفتن این روایت ها پشت سر هم آموزش داده می شد و می رقصیند. وقتی زن و شوهر ها برای رقص مرنگ بلند شدند مرد پای چپ خود را ترجیح داد و خانم پای راست خود را ترجیح داد. در حالی که زانوها را کمی بیشتر از حد معمول خم می کنند و در عین حال بدن را کمی به یک طرف متمایل می کنند.
هائیتی ها و دومینیکن ها از مرنگ به عنوان رقص آواز خود یاد می کنند. وقتی شما روشنایی هیجان انگیز ریتم staccato را در نظر بگیرید این قابل درک است. در جای خود با موسیقی لاتین رقصیده می شود.
مرنگ سبکی از موسیقی و رقص ملی جمهوری دومینیکن است و همچنین برای هویت ملی در این کشور مهم است. این یک نوع پیاده روی رقص است و برای افراد گوناگون بدون تجربه رقص هم قابل دسترسی است. موسیقی مرنگه از سبک های اروپایی و آفریقایی کوبایی تأثیر می گیرد و عمدتاً از سازهایی مانند گیتار درام و چارراسکا یا اسکراپر فلزی استفاده می کند. این رقص به عنوان یک رقص روستایی شروع شد و بعدها به یک رقص در تالارهای شهری تبدیل شد.
بدون دیدگاه